اثر تلقیح میکوریزائی بر عملکرد یونجه و جذب عناصر غذایی در سطوح مختلف شوری و فسفر خاک

به منظور بررسی اثر میکوریزا، فسفر و تنش شوری بر رشد، عملکرد و جذب عناصر غذایی توسط یونجه (medicago scutellata)، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار در سال زراعی 1392-1391 انجام شد. نتایج نشان داد که تیمار میکوریزا به طور معنی داریوزن خشک ریشه و وزن خشک اندام هوایی را در سطح احتمال 95 درصد و قطر ساقه، سطح برگ، ارتفاع گیاه، نسبت وزن خشک ریشه به وزن خشک اندام هوایی، طول ریشه، طول ریشه کلونیزه شده، درصد کلونیزاسیون ریشه و محتوی فسفر اندام هوایی را در سطح احتمال 99 درصد تحت تاثیر قرار داد و باعث افزایش مقادیر این صفات گردید. شاخص تنفس خاک نیز در سطح احتمال 99 درصد تحت تاثیر تیمار میکوریزا قرار گرفت و با همزیستی میکوریزا با گیاه شاخص تنفس خاک نیز کاهش معنی داری یافت. از طرفی، کاربرد فسفر نیز به طور معنی داری ارتفاع گیاه، وزن خشک اندام هوایی، نسبت وزن خشک ریشه به وزن خشک اندام هوایی، طول ریشه را در سطح احتمال 95 درصد و محتوی فسفر اندام هوایی گیاه را در سطح احتمال 99 درصد افزایش داد. همچنین، شوری نیز به طور معنی داری قطر ساقه، طول ریشه و تنفس خاک را در سطح احتمال 95 درصد و ارتفاع گیاه را در سطح احتمال 99 درصد تحت تاثیر قرار داد و با افزایش تنش شوری مقادیر این صفات به طور معنی داری کاهش داد. نتایج به دست آمده نشان داد که میکوریزا از طریق همزیستی با گیاه و با گسترش میسیلیوم های خود در خاک منجر به جذب بهتر آب و عناصر غذایی از خاک توسط گیاه شد و در نتیجه باعث رشد و توسعه بهتر گیاه شد. تیمار فسفر نیز از طریق نقش تغذیه ای که دارد، منجر به افزایش رشد و نمو گیاهان شد. در تنش شوری بالا به علت افزایش پتانسیل اسمزی خاک و تاثیر منفی آن بر گسترش ریشه و نیز اثر گذاری منفی بر فعالیت میکروارگانیسم ها باعث کاهش معنی دار صفات مورد بررسی شد.